تعاریف کشاورزی ارگانیک

تعاریف متعدد و متنوعی از کشاورزی ارگانیک ارائه شده است که در این مطلب دو تعریف مهم از هیئت استاندارد های ملی ارگانیک امریکا و IFOAM

منبع : www.baharsazan.com - شرکت تولیدی بهار سازان

تعاریف متعدد و متنوعی از کشاورزی ارگانیک ارائه شده است.

تعریف کشاورزی ارگانیک توسط هیئت استاندارد های ملی ارگانیک امریکا(1996):

کشاورزی ارگانیک عبارتست از نظام مدیریت تولید اکولوژیکی که به تقویت و گسترش تنوع زیستی و چرخه های بیولوژیکی و فعالیت های بیولوژیکی خاک می پردازد. نظام مزبور بر پایه حداقل بهره برداری از نهاده های خارج از مزرعه و نیز اقدامات مدیریتی برای بازسازی نگهداری و تقویت توازن اکولوژیکی بنا شده است

تعریف کشاورزی ارگانیک بر اساس IFOAM سال 2008:

کشاورزی ارگانیک سیستم تولیدی است که از سلامت انسان ها، اکوسیستم ها و خاک ها حمایت می نماید و بر پروسه های اکولوژیکی، تنوع زیستی و سیکل های طبیعی تکیه دارد و کاربرد نهاده های با اثر رقابتی را ترجیح می دهد. کشاورزی ارگانیک از تجارت، نوآوری، علوم سودمند برای محیط زیست، ترویج نمایشگاه های مرتبط و کیفیت خوب زندگی اشخاص درگیر با آن ترکیب شده است.

چرخه محصولات ارگانیک : 

کشاورزی ارگانیک اولین قدم در حفظ سلامت خاک

کشاورزی ارگانیک یا کشاورزی زیستی ، نوعی کشاورزی است که در تولید و فرآوری محصولات آن از کودهای شیمیایی، سموم، هورمون‌ها و دگرگونیها و دستکاری‌های ژنیتیکی استفاده نشود و همه مراحل تقویت زمین، کاشت و برداشت با استفاده از نهاده‌های طبیعی (همچون کود زیستی، ورمی کمپوست‌ ، حشرات سودمند، ریزاندامگان کارآ یا EM ) باشد.کشاورزی ارگانیک سیستمی تولیدی است که سلامت خاک، اکوسیستم ها و انسان را پایدار می سازد و بر فرایند بوم شناسانه، تنوع زیستی و چرخه های سازگار با شرایط محلی تکیه دارد.

منبع : www.vermfarm.com - شرکت البرز پارسه

کشاورزی ارگانیک یا کشاورزی زیستی ، نوعی کشاورزی است که در تولید و فرآوری محصولات آن از کودهای شیمیایی، سموم، هورمون‌ها و دگرگونیها و دستکاری‌های ژنیتیکی استفاده نشود و همه مراحل تقویت زمین، کاشت و برداشت با استفاده از نهاده‌های طبیعی (همچون کود زیستی، ورمی کمپوست‌ ، حشرات سودمند، ریزاندامگان کارآ یا EM ) باشد.کشاورزی ارگانیک سیستمی تولیدی است که سلامت خاک، اکوسیستم ها و انسان را پایدار می سازد و بر فرایند بوم شناسانه، تنوع زیستی و چرخه های سازگار با شرایط محلی تکیه دارد.

فرآورده‌های کشاورزی زیستی در کشور ما با نام محصولات سالم و در کشورهای اروپایی وامریکایی با نام کشاورزی زیستی (به انگلیسی: Organic farming) و یا کشاورزی بیولوژیک (Bio) شناخته می‌شود. کشاورزی زیستی، یک سیستم مدیریتی جامعی است که کمیت و کیفیت محصولات از تولید تا فرآوری و انتقال به مصرف کننده، سلامت خاک، گیاه، حیوان، انسان، میکروارگانیسم‌ها، محیط سیاره زمین بعنوان یک موجود زندة واحد، اصول اکولوژوکی، محیط زیست، اصول عدالت و روابط اجتماعی، احترام به مخلوقات و اصول پایداری زیستی در آن مد نظر است.

تاریخچه کشاورزی ارگانیک

کشاورزی ارگانیک قدیمی ترین فرم کشاورزی بر روی کره زمین است.کشاورزی بدون استفاده از مواد شیمیایی پایه نفت(کودها و آفت کشهای شیمیایی ) شالوده عمل کشاورزان تا بعد از جنگ جهانی دوم بود.جنگ با خودش تکنولوژیهایی را آورد که برای تولید کشاورزی مفید بودند.برای مثال از نیترات آمونیوم که مورد استفاده دفاعی در طی جنگ دوم جهانی بود ، کود شیمیایی نیترات آمونیوم ، استنتاج شد و گاز عصب ارگانو فسفات منجر به پیشرفت حشره کشهای قوی گردید. این تکنیک های پیشرفته از جنگ دوم جهانی منجر به مزایای اقتصادی چشمگیری شده و به همان نسبت هم زیانهای اجتماعی و محیطی گردیده است. کشاورزی ارگانیک در جستجوی بکارگیری آن پیشرفتهایی است که مفید و سازگار با حاصلخیزی پایدار هستند(واریته های جدید محصولات، تکنولوژیهای کشاورزی دقیق ،کارایی بیشتر ماشین آلات) در حالی که شیوه هایی که منجر به تاثیرات منفی بر اجتماع و محیط زیست می شود ،مانند آلودگی ناشی از آفت کشها، و مقاوم شدن حشرات آفت را رها کنیم.

جنبش ارگانیک چیست؟

جنبش ارگانیک به طور گسترده اشاره به سازمان ها و افرادی که در سراسر جهان در ترویج کشاورزی ارگانیک درگیراند دارد. تاریخچه آن به نیمه اول قرن بیستم، هنگامی که کشاورزی مدرن در مقیاس وسیع شروع به ظهور کرد، برمی گردد.جنبش ارگانیک در اوایل دهه ی 1900 در پاسخ به جهت گیری به سمت کودهای سنتزی نیتروژنی و آفت کش ها در روزهای اولیه کشاورزی صنعتی آغاز شد. این جنبش برای سال ها خاموش بود، اما توسط گروهی کوچکی از کشاوزان متمایل به اکولوژی، زنده نگهداشته شده بود.

بهبود خاک با کشاورزی ارگانیک

کیفیت محصولات زراعی و سلامت دام و انسان، در گرو وجود خاک سالم و بدون آلودگی می باشد، همچنین خاکی از طریق فعالیت های بیولوژیکی خود و بدون اتکا به انرژی های ورودی، می تواند برای مدت طولانی باروری خود را حفظ کرده و محصولات با کیفیت بالا تولید کند.

لذا اولین قدم در حفظ سلامت خاک این است که به عنوان یک جز زنده به آن نگاه کنیم. خاک علاوه بر تهیه بستر مناسب برای رشد گیاه و توسعه ریشه، و همچنین تامین مواد غذایی مورد نیاز گیاه، مجموعه متنوعی از موجودات زنده را نیز در بر دارد.

کیفیت مواد غذایی ارگانیک

از نظر مصرف کنندگان، محصولات ارگانیک همواره از برخی جهات بهتر و سالم تر از محصولات غیر ارگانیک هستند. افزایش علاقه مندی به کشاورزی ارگانیک عمدتاً به دلیل توجه بیشتر برخی مصرف کنندگان به استفاده از تولیدات ارگانیک و خیار درختی با ورمی کمپوست‌پرداخت قیمت های بیشتر برای خرید آنها بوده است. تمایل شخصی برای استفاده از مواد غذایی سالم و اعتقاد به توانایی روش های تولید مواد ارگانیک در پیشبرد اهداف عالی جامعه از قبیل حفاظت محیط زیست، از جمله عواملی هستند که مصرف کننده را به سوی کشاورزی ارگانیک سوق می دهد.

کشاورزی ارگانیک در ایران

در کشور ما با توجه به این که به لحاظ جغرافیای طبیعی، سیستم کشاورزی به صورت سنتی و پراکنده در روستاها و در قطعات کوچک پا گرفته و کشاورزی صنعتی بطور کامل استقرار نیافته‌است این فرصت فراهم است تا از این وضعیت برای تبدیل کشاورزی سنتی و معمول به ارگانیک با استفاده از ورمی کمپوست‌ و بدون مصرف هزینه زیاد و تنها با نظارت و هدایت فنی استفاده گردد و از این طریق با توجه به قیمت 2 الی 3 برابری این محصولات و نیز افزایش اشتغال، ارزش افزوده عاید کشور خواهد شد.

اصول کشاورزی ارگانیک

کشاورزی ارگانیک بر پایه اصول خاصی بنا نهاده شده است که آشنایی با این اصول جهت درک بهتر کشاورزی ارگانیک ضروری است این اصول اساس رشد و توسعه کشاورزی ارگانیک را فراهم نموده اند و باعث بهبود و ارتقای جهانی کشاورزی شده اند.

مزایای استفاده از کشاورزی ارگانیک

محصولات تولید شده با ورمی کمپوست‌ استانداردهای بیشتری دارند.

طعم غذاهای ارگانیک بهتر است.

محصولات تولید شده با ورمی کمپوست‌ خطر بیماریها را کم می کند.

کشاورزی ارگانیک به منابع آبی احترام می گذارد.

کشاورزی ارگانیک باعث ایجاد خاک سالم می گردد.

کشاورزی با ورمی کمپوست‌ الگو برداری از طبیعت است.

کشاورزان ارگانیک هدایت کننده تحقیقات تازه هستند.

تولیدکنندگان ارگانیک در جهت تنوع زیستی تلاش می کنند.

کشاورزی ارگانیک به حفظ سلامت جوامع روستایی کمک می کند.

تنوع غذاهای ارگانیک.

ورمی کمپوست‌

نقش پوشش گیاهی در کشاورزی ارگانیک

چندین لایه از پوشش گیاهی متراکم باعث کاهش سرعت قطرات بارانی که روی زمین می افتند ، می شود. قطرات بزرگ که روی برگ‌های بالایی درخت افتاده می شود توسط پوشش گیاهی (کانوپی) بوته ها و گیاهان روی زمین دریافت می شود. قطره آبی که به زمین می رسد با سرعت کمتری فرود آمده و همچنین حداقل اثر شکنندگی ذرات خاک را خواهد داشت.

زمین مستقیماً با گیاهان زنده ای مانند سرخس ها، خزه ها، جوانه هاو مواد فاسد (برگ ، پوسته درخت، سرشاخه ها ، شاخه ها) پوشیده شده است. ریشه ها، جلبک‌ها و قارچ‌ها که غنی از هوموس هستند شدیداً‌ در سطح خاک نفوذ کرده . تعداد زیادی از ارگانیسم های خاک مانند کرم ورمی کمپوست‌ باعث شل نگداشتن خاک و ساختار پایدار خاک می شود و به همین دلیل آب باران به راحتی نفوذ می کند.

مواد مناسب برای تولید ورمی کمپوست

معرفی انواع موادی که می توانید از آنها به عنوان منبع ورودی فارم های تولید ورمی کمپوست استفاده کنید.

منبع : www.orumorganic.ir - اروم ارگانیک

کرمهای ورمی کمپوست می توانند از تمام انواع زباله های غذایی، زباله های حیاط، باغچه، کاغذ و مقوا وکود های حیوانی تغذیه نمایند.انها میتوانند از زباله های باغچه ای مانند برگها، علفهای کوتاه شده، شاخ و برگهای کوچک وسبز که از زائده های گیاهی غیر چوبی می باشند کود ورمی کمپوست بسازند.

برگها عمده ترین زباله آلی موجود در اغلب مخازن کمپوست هستند. اگر از علفهای کوتاه شده استفاده می شود بهتر است که آنها را با دیگر زباله های منزل مخلوط نموده، زیرا در غیر این صورت، این علفها باعث فشردگی و محدود شدن جریان هوا می شوند. از زباله های آشپزخانه ای مانند باقیمانده سبزیجات، ته مانده قهوه و پوست تخم مرغ نیز می توان استفاده کرد. در صورت بکار بردن نیتروژن اضافی، می توان مقدار کمی خاک اره یا کاغذ خورد شده به آن افزود. برای هر صد کیلوگرم خاک اره حدوداً به یک کیلوگرم نیتروژن خالص نیاز است که معادل 2/2 کیلوگرم اوره می باشد. خاکستر چوب نیز به عنوان منبع آهک محسوب می شود که باید به میزان کمی مورد استفاده قرار گیرد.

روزنامه ها و کاغذهای باطله معمولی نیز قابل تبدیل به کمپوست می باشند اما به دلیل اینکه میزان نیتروژن در آنها کم است، سرعت تجزیه پائین می آید و در صورت استفاده از کاغذ نباید وزن آنها بیش از ده درصد کل وزن مواد موجود در مخزن ورمی کمپوست باشد.

زباله های آلی که از نظر بیولوژیکی تجزیه‌پذیر بوده و معمولاً به عنوان مواد کمپوست شوند، در پرورش کرم و تولید ورمی کمپوست مورد استفاده قرار می گیرند به شرح زیر می باشند:

1) تولید ورمی کمپوست از فضولات حیوانی:

می توان از مدفوع حیوانی مانند، گوسفند، اسب و بز برای این منظور استفاده نمود. لازم است پیش از استفاده از مدفوع حیوانی بجز احشام آزمایشات و پیش بینی های اولیه مختلفی در مورد عوامل بیماریزا و واکنش در مقابل کرمهای ورمی کمپوست انجام داد. باید برای استفاده از مدفوع اسب بسیار دقت شود زیرا مدفوع این حیوان حاوی ویروس تتانوس (یا باکتری های کزاز و مانند آن) است که برای انسان مهلک و کشنده می باشد.

2) تولید ورمی کمپوست از زباله های کشاورزی:

همچنین می توان از زباله های کشاورزی که پس از برداشت محصول و خرمن کوبی به دست می آید نیز استفاده کرد. این زباله ها شامل موارد زیر می باشند: شاخه ها، برگها، سبوس (بجز شلتوک)، پوست، زباله سبزیجات، خرده برگها، زباله های فرآوری صنایع غذایی، تفاله نیشکر و زباله های فرآوری می باشند.

3) تولید ورمی کمپوست از زباله های جنگلی:

این زباله ها تولیدات گیاهی از قبیل تراشه های چوب، پوست، خاک اره و خمیر کاغذ را شامل می شود که همه این مواد در کنار انواع گوناگون خرده برگهای جنگلی قابل استفاده می باشند. می توان از زباله جنگلی استفاده نشده مانند خرده برگها در فرآیند تولید ورمی کمپوست نیز استفاده کرد.

4) تولید ورمی کمپوست ازخرده برگهای ریخته شده در سطح شهرها:

برگهای ریخته شده و خرده برگهای سوزانده شده خیابانها و مناطق مسکونی نیز قابل مصرف می باشند اما گزارشی مبنی بر استفاده از این موارد در دسترس نمی باشد. اگر بتوان از این خرده برگها استفاده نمود، این کار باعث پاکیزگی شهرها و در ضمن ایجاد محصول ورمی کمپوست مفید می گردد. ممکن است بتوان از خرده برگهای انبه، گواوا و علفهای هرز (که بدون بذر می باشند) نیز استفاده کرد اما در این مورد به اطلاعات بیشتری نیاز است.

5) کاغذ باطله و پارچه های کتانی و …

این مواد همه زباله های آلی تجزیه‌پذیر می باشند و اگر برای دستیابی به دیگر محصولات مفید مورد بازیافت قرار نگیرند می توان آنها را به منظور تولید ورمی کمپوست بازیافت نمود.

6) تولید ورمی کمپوست از زباله های شهری:

زباله های شهری یا همان زباله هایی که هر روز تولید می شوند، در بردارنده مواد مهمی از بقایای آلی شهری می باشند. بخش قابل توجهی از زباله‌های شهری می توانند دسته بندی شده و سپس بازیافت یا تجزیه گردند. اغلب زباله های خانگی مانند زباله آشپزخانه نیز می توانند با کمی دست کاری و تغییر در تولید ورمی کمپوست استفاده شوند.

7) تولید ورمی کمپوست از محلول آبکی بیوگاز:

تجزیه و تبدیل فضولات و مواد گندیده آلی که می‌تواند محصول حیوانات اهلی و یا گیاهان باشد، به وسیله باکتری‌ها در دو مرحله به بیوگاز و بیوماس تبدیل می‌شود. از بیوگاز استفاده‌های فراوانی می‌توان کرد و از بیوماس هم به عنوان کود آلی می‌توان بهره برد. در مرحله نخست این واکنش بیولوژیک، باکتری‌های بی‌هوازی مواد آلی گندیده را به اسیدهای آلی تبدیل می‌کنند. در مرحله دوم، گروه دیگری از باکتری‌ها اسیدهای آلی به وجود آمده را تجزیه می‌کنند که در نتیجه آن بیوگاز که بخش عمده آن متان است، تولید می‌شود.

پس از بازیافت بیوگاز اگر لازم نبود که از آن در کشاورزی استفاده شود می توان بجای کمپوست‌سازی به روش مرسوم از آن، در تولید ورمی کمپوست استفاده نمود.

7) تولید ورمی کمپوست از زباله های صنعتی:

زباله های صنعتی مانند زباله حاصل از فرآوری مواد غذایی و زباله های کارخانه ای نیز می توانند با کمی تغییر در پرورش‌ کرم مورد استفاده قرار گیرند.

اما شایان ذکر است به علت اینکه زباله های کارخانه‌های صنعتی، شیمیایی، پتروشیمی، نساجی و معادن دارای فلزات سنگین از جمله سرب، جیوه، نیکل و کبالت می‌باشند و این عناصر برای انسان و محیط‌زیست بسیار خطرناک است، باید در استفاده برای تولید ورمی کمپوست چاره اندیشی خاص خود را انجام داد.

سموم شیمیایی در مقابل ارگانیک

مقایسه سموم شیمیایی با روش های تولید ارگانیک

منبع : www.baharsazan.com - شرکت تولیدی بهار سازان

افزایش کیفیت خاک از روش‌های مختلف مخصوصاً افزایش میزان مواد آلی، مصرف ورمی کمپوست و کودهای زیستی، منع سوزاندن بقایای گیاهی، اعطای اصولی و علمی یارانه به نهاده کود از جمله مواردی است که می‌تواند کیفیت محصولات کشاورزی را بهبود ببخشد و به تبع آن سطح سلامت جامعه را بالا ببرد. یارانه کودهای شیمیایی باید به آزمون خاک، رعایت اصول صحیح تناوب زراعی، کودهای مؤثرتر در افزایش کمی و کیفی محصولات کشاورزی نظیر کودهای زیستی، آلی، گوگردی و ریزمغذی داده شود.‏

سالانه در کشور ما حدود 3 میلیون تن کود مصرف می شود. براساس اطلاعات موجود، از این میزان حدود 86 درصد به اوره و سوپرفسفات تریپل (حداقل محتوی بیش از 30 میلی گرم در کیلوگرم کادمیم) اختصاص داشته است. به گفته وی این موضوع عملاً زنگ خطری برای ناپایداری تولید در عرصه کشاورزی و تهدیدی برای امنیت غذایی کشور است.‏

نتایج تحقیقات نشان داده است با مصرف نامتعادل کودها به ویژه زیاده‌روی در مصرف کودهای ازته و مصرف کودهای فسفاته علاوه بر افزایش تجمع نیترات و کادمیم از غلظت ویتامین ‏C‏ تا حد 26 درصد کاسته می‌شود. از طرفی نسبت مولی اسید فیتیک به روی در دانه گندم با کوددهی سنتی (اوره و فسفات) بیش از 50 است، لیکن با رعایت اصول مصرف بهینه کود به ویژه مصرف سولفات پتاسیم و سولفات روی، علاوه بر افزایش ویتامین ‏C‏ تا حد 20 درصد، می‌توان افزایش 25 درصدی عملکرد و ارتقای کیفیت محصولات کشاورزی را انتظارداشت؛ همچنین با مصرف بهینه کود نسبت مولی اسیدفیتیک به روی تا حد استاندارد قابل قبول (کمتر از 25) کاهش می‌یابد و با این روش می‌توان نان سبوس‌دار غنی شده به جامعه ارائه کرد.

متأسفانه به دلایل متعددی از جمله سوزاندن بقایای گیاهی، عدم رعایت تناوب زراعی، عدم مصرف کودهای آلی و عدم مصرف کود های زیستی و مصرف نامتعادل کودها، درصد مواد آلی در خاک‌های زراعی کشور به کمتر از یک درصد کاهش یافته و حتی در استان‌های خراسان رضوی و جنوبی این مقدار به کمتر از 4/0 درصد نیز رسیده است.‏

اصول کشاورزی ارگانیک

تاریخ، ارزشهای اجتماعی و فرهنگی، کشاورزی را احاطه کرده است.بکارگیری این اصول در کشاورزی به داشتن احساس مسئولیت گسترده در حمایت از خاک ، آب ، گیاهان و حیوانات و دستورالعمل های تولید ، فرآوری و توزیع غذا و سایر کالاها بستگی دارد .اعتقاد به اینکه زندگی های انسانی وابستگی شدیدی به پویایی باغات دارند و آنها میراثی ارزشمند برای نسل های آینده هستند.

منبع : www.iranorganic.org - انجمن ارگانیک ایران

کشاورزی ارگانیک بر پایه اصول خاصی بنا نهاده شده است که آشنایی با این اصول جهت درک بهتر کشاورزی ارگانیک ضروری است این

به دلیل نیاز روزانه مردم به تغذیه ،کشاورزی از مهمترین و بیشترین فعالیت های بشر از ابتدا تا به حال و در آینده خواهد بود.اصول اساس رشد و توسعه کشاورزی ارگانیک را فراهم نموده اند و باعث بهبود و ارتقای جهانی کشاورزی شده اند.

تاریخ، ارزشهای اجتماعی و فرهنگی، کشاورزی را احاطه کرده است.بکارگیری این اصول در کشاورزی به داشتن احساس مسئولیت گسترده در حمایت از خاک ، آب ، گیاهان و حیوانات و دستورالعمل های تولید ، فرآوری و توزیع غذا و سایر کالاها بستگی دارد .اعتقاد به اینکه زندگی های انسانی وابستگی شدیدی به پویایی باغات دارند و آنها میراثی ارزشمند برای نسل های آینده هستند.

اصول کشاورزی ارگانیک برای کلیه حرکات ارگانیک در جهان و در تمام جهات سودمند می باشد و توسعه، پیشرفت و هدایت کلیه برنامه ها و استاندارد ها و همچنین هماهنگی را در عرصه جهان باعث شده است.

اصل سلامت

اصل اکولوژی

اصل انصاف و عدالت

اصل مراقبت

هریک از اصول فوق در ادامه مشروحا توضیح داده می شود این اصول تماما سودمند هستند و با اصول اخلاقی و روح عمل آمیخته هستند.

اصل سلامت

کشاورزی ارگانیک سلامت خاک ها، گیاهان، حیوانات، انسان ها و کره زمین را که هیچ یک از دیگری مجزا و مستقل نیست را باید حفظ و افزایش دهد.

این اصل خاطر نشان می سازد که سلامت افراد و جوامع انسانی از سلامت اکوسیستم مجزا نبوده و خاک های سالم ، محصولات سالم و حیوانات و انسان های سالم را بوجود می آورند.

سلامت به معنی راستی و درستی در کلیه سیستم های زندگی است و فقط به نبودن بیماری ها نیست بلکه نگهداری فیزیکی و عقلانی جامعه و اکولوژی را نیز شامل می شود.

مصونیت،ارتقاء و پیشرفت،تهذیب اخلاق از صفات کلیدی و اختصاصی سلامت هستند.

نقش کشاورزی ارگانیک چه در کشاورزی و چه در فرآوری و چه در توزیع یا مصرف، پایداری و افزایش سلامت اکوسیستم ها و ارگانیسم ها از کوچکترین مخلوقات در خاک تا انسان می باشد.

کشاورزی ارگانیک در نظر دارد با تولید با کیفیت بالا و غذای مغذی به کاهش مراقبت های رفاهی و سلامتی کمک نماید.

از سوی دیگر باید از کاربرد تقویت کننده ها (کودها)، آفت کشها، داروهای حیوانی و افزودنی های غذایی که ممکن است تاثیرات زیان باری به سلامت داشته باشد پرهیز شود.

اصل اکولوژی

کشاورزی ارگانیک باید براساس سیستم ها و سیکل های اکولوژیکی، کار با آنها، رقابت آنها و کمک به پایداری آنها بنیان گذاشته شود.

ریشه های این اصل کشاورزی ارگانیک درون سیستم های زنده و پویا اکولوژیکی، قرار دارد و نشان دهنده این است که تولید بر اساس چرخه ها و پروسه های اکولوژیکی می باشد..موادغذایی و رفاه داخل اکولوژی و محیط خاص آن تولید فراهم می گردد. برای مثال در تولید محصولات زراعی و باغی در خاک زنده، حیوانات در اکوسیستم کشاورزی، ماهی ها و ارگانیسم های آبزی در محیط آبی مد نظر است.

در کشاورزی ارگانیک، چراگاه ها و سیستم های برداشت از منابع وحشی(طبیعی) باید متناسب با بالانس های اکولوژیکی و سیکل های طبیعی باشد.

مدیریت ارگانیک باید با شرایط محلی مانند اکولوژی و فرهنگ تنظیم گردد.عوامل و نهاده ها باید بوسیله استفاده مجدد(بازیافت)،بازچرخ مواد،مدیرت مناسب مواد و انرژی کاهش یابد و ارتقاء کیفیت محیط و کاهش فشار بر منابع در دستور کار قرار گیرد.

کشاورزی ارگانیک باید در میان برنامه های نظام کشاورزی به تعادل و بالانس اکولوژیکی ،استقرار طبیعت حفظ تنوع ژنتیکی و کشاورزی توجه نماید.

کسانی که محصولات کشاورزی ارگانیک را تولید ، فراوری ، تجارت و یا مصرف می نمایند باید از محیط عمومی شامل باغ ها ،کلیماها،مکان های طبیعی، زیستگاه هاو آب و هوا حمایت نمایند و به آنها سود برسانند.

اصل انصاف و عدالت

کشاورزی ارگانیک باید با توجه به فرصت ها و قابلیت های زندگی و محیط های عمومی اطمینان از انصاف را ایجاد نماید.

انصاف بوسیله عدالت، ، احترام، رعایت و ملاحظات تقسیمات جهان، ارتباطات بین انسانی تا وابستگی های دیگر زندگی های آفریده شده را شامل شود.

تاکیدات این اصل بر این است که آنهایی که درگیر کشاورزی ارگانیک شده اند باید روابط انسانی را به طریقی هدایت نمایند که در تمام سطوح از رعایت عدالت و انصاف برای تمام اعضاء دست اندرکار، کشاورزان، کارگرها، فراوری کنندگان، تجار و مصرف کنندگان اطمینان حاصل نمایند.

کشاورزی ارگانیک باید برای هر شخصی که درگیر آن می شود کیفیت خوبی از زندگی را ایجاد نماید و به کاهش تنگدستی و فقر و حاکمیت غذای سالم کمک نماید.

این اهداف به منظور تولید و عرضه شایسته مواد غذایی و سایر محصولات با کیفیت بالا است.

این اصل بیان می نماید که حیوانات باید 

در طول زندگی با شرایطی که مطابق با فیزیولوژی و رفتارهای طبیعی و رفاه آنهاست پرورش یابند.

منابع طبیعی و محیطی که برای تولید مورد استفاده قرار می گیرند باید از لحاظ اکولوژیکی و اجتماعی مدیریت شده باشند تا در مقابل نسل های آینده حفظ شود.

اصل مراقبت

کشاورزی ارگانیک باید به صورت پیشگیرانه و مسولانه به منظور حمایت از سلامت و آسایش نسل های بعد و محیط مدیریت شود.

کشاورزی ارگانیک سیستم پایدار و زنده ای است که به شرایط و تقاضاهای داخلی و خارجی پاسخ می دهد.

مشاغل مرتبط با کشاورزی ارگانیک ارتقاء کارایی و افزایش سودمندی را در پی خواهند داشت که البته نباید سلامتی و رفاه را به خطر بیندازد. در نتیجه تکنولوژیهای جدید و متد های موجود باید مورد ارزیابی و بازنگری قرار گیرند.اطلاعات و مفاهیم اکوسیستم و کشاورزی باید تحت مراقبت قرار گیرد تا از ارائه مفاهیم معیوب و ناقص جلوگیری شود.

اقدامات پیشگیرانه و ضمانت(گواهی کردن) به عنوان کلید مرتبط با توسعه و تکنولوژی در این اصل کشاورزی ارگانیک برگزیده شده اند.

علوم متنوعی برای اطمینان از سلامتی و درستی کشاورزی و اکولوژی مورد نیاز است و البته دانش علمی به تنهایی کافی نیست. تجربه عملی،تجمیع افکار، سنتهای ملی و دانش بومی برای آزمایش و ارائه راه حل پیشنهادی صحیح نیز، ضروری است.

کشاورزی ارگانیک باید از اظهار بدون دلیل خطرات تکنولوژی های مناسب و مورد قبول ممانعت نماید.تصمیمات باید ارزش ها و تمام نیازهای فردی که تحت تاثیر آن است را به صورت شفاف و مشترک نشان دهد.

منبع : انجمن ارگانیک ایران